Meester Dave

From SomethingDiff...

Ik ben hier een Engelse lerares tegengekomen die het wel leuk leek dat ik ook even voor de klas zou gaan staan.

Bij het binnenkomen in de school was het nog heel rustig, maar langzamerhand kwamen de studenten (van 8 tot 16 jaar) binnendruppelen. Ik zat in het kantoor van de directeur van die school en zag af en toe een nieuwsgierig kopje om het hoekje kijken om die vreemde buitenlander te bekijken.

Af en toe werd door de directeur of de lerares een student 'uitgenodigd' om even met me te praten. Eerst zijn ze dan heel nerveus en hard aan het nadenken hoe ze iets moeten zeggen. Na een wat haperende zinnen kwam er al wat meer spontanere vragen er uit maar het was nog wel goed nadenken voor de student.

Later mocht ik even in het echt voor de klas staan, ieder student stelde zicht voor (My name is .. , I studie on the mekka school, My favorite color/sport/.. is ..) en heb ik wat simpele vragen gesteld.

Hierna moest de lerares nog een proefwerk geven. Tijden een van de pauzes was de deur van de kantoor open en waren ze wat minder verlegen. Al snel stond het kantoor vol met de studenten die mijn de standaard vragen stelden. Ik was echt helemaal omsingeld!

Het maakt me wel duidelijk dat de Koreanen echt wel Engels willen leren maar dat het voor hun echt heel moeilijk is, waarschijnlijk te vergelijken als ik chinees/ Koreaans /Japans zou willen leren. Dit is volgens sommige westerse mensen de moeilijkste taal om te leren. Tevens is het voor een Koreaan erg moeilijk om de uitspraak te leren, onder elkaar spreken ze uitsluitend Koreaans. De meeste die wel goed kunnen spreken zijn dan ook minstens een jaar in het buitenland geweest om de taal te leren.

Ondertussen probeer ik hier met zoveel mogelijk Koreanen te spreken om ze zo de kans te geven om een beetje Engels te oefenen ;-))))

Tot de volgende keer maar weer!

Meester Dave